Het Dalat Dilemma

Op reis plan ik de dingen het liefst niet te ver vooruit. Maar als de afloopdatum van je visum dichterbij begint te komen moet je wel. En soms kom je er dan achter dat je niet overal meer naartoe kan. Op mijn weg naar Ho Chi Minh City, waar mijn reis door Vietnam ten einde komt, lagen nog twee populaire bestemmingen. Dalat, in de hooglanden en Mui Ne, aan het strand. Ik kon nog wel naar allebei maar dan zou ik me zo moeten haasten dat ik er niet erg van zou kunnen genieten.

Hoewel het strandleven me in Nha Trang heel goed was bevallen, koos ik uiteindelijk toch voor Dalat. In het zuiden van Thailand zou ik immers nog genoeg stranden zien.

Dalat was decennialang hét vakantieoord van Vietnam. De Franse plantagehouders zochten er in hun villa's verkoeling van de tropische temperaturen aan de kust. En zo kreeg Dalat de bijnaam "le petit Paris". Tegenwoordig vind je er nog een kleine Eiffel-toren en een Moulin Rouge. Zulk soort kitsch is typerend voor Dalat, waar welgestelde Vietnamezen nog altijd graag met hun rijkdom komen pronken.

Aanvankelijk had ik helemaal geen spijt van mijn keuze. Ik kwam halverwege de dag aan met de bus en besloot nog even wat te gaan sightseeën voordat alles dicht ging. Zo kwam ik bij het zogenaamde "Crazy House". Dat is een enorm betonnen bouwwerk dat zo uit het werk van Dali lijkt te zijn ontsnapt. Nauwe, organisch gevormde gangen dienen als verbinding tussen een drietal torens met onmogelijke dimensies. Dat de boel overeind blijft staan is misschien nog wel het meest verbazingwekkend want het hele gebouw ziet eruit alsof het van klei is geboetseerd door een kleuter.

De kleuter in kwestie woont er zelf trouwens ook. Dang Viet Nga is een zeventigjarige kunstenares die jarenlang architectuur studeerde in Moskou. In 1990 begon ze met bouwen en de bedoeling is dat de laatste vleugel in 2010 wordt afgerond. Of dat ooit gebeurt is nog maar de vraag. Als je het Crazy House bekijkt, lijkt het waarschijnlijker dat het als een tumor door zal blijven groeien en op een dag heel Dalat zal verzwelgen.

In Vietnam kom je niet vaak zo'n gewaagd project als het Crazy House tegen. Maar Dang Viet Nga is dan ook niet zomaar iemand. Haar vader was de eerste president van Vietnam na Ho Chi Minh en naar Vietnamese maatstaven ben je dan van koninklijke bloede. Niemand zal haar dus dwars zitten.

En dat is goed nieuws voor toeristen. Voor een kleine bijdrage kun je naar hartelust verdwalen in de bizarre spelonken van het huis. En als je iets meer geld tot je beschikking hebt kun je er zelfs overnachten. Het Crazy House doet namelijk dienst als guesthouse. Je moet er alleen geen bezwaar tegen hebben vaak je hoofd te stoten en je kamer te delen met een enorme betonnen kangaroe. Ikzelf moest er niet aan denken in het huis wakker te worden. Na een uur begon ik er al aardig duizelig te worden.

Er is in Dalat niets dat zich aan het Crazy House kan meten. De meeste bezoekers nemen er een tour naar de omliggende dorpjes en watervallen. Maar ik was een beetje uitgetourd en dus boekte ik de eerste bus de stad uit. Alsnog naar Mui Ne.

Ik heb het hier een stuk meer naar mijn zin. Het is een klein stadje aan het strand waar niet veel meer te doen is dan zwemmen, lezen en zonnebaden en als jullie het niet erg vinden ga ik dat nu weer doen.


PS: Via deze site mag ik jullie alweer voor de tweede keer een gelukkig nieuwjaar wensen. Chinees nieuwjaar welteverstaan. Vannacht om 12 uur wordt met veel herrie het jaar van het varken ingehuldigd. Tet (zoals het hier heet) is de grootste feestdag van Vietnam. Niet alleen begint er een nieuw jaar maar het is ook iedereens verjaardag. Op Tet wordt iedereen in Vietnam namelijk een jaar ouder. Ter ere van mijn 25ste verjaardag trakteer ik op nieuwe foto's bij oude berichten.