Singapore én Indonesië
Door: Tim
Blijf op de hoogte en volg Tim
05 April 2007 | Indonesië, Yogyakarta
Hallo, daar was ik weer. Het is alweer enkele dagen geleden dat ik mijn laatste bericht heb geplaatst en jullie zullen je vast allerlei voorstellingen hebben gemaakt bij wat Dianne en ik de afgelopen dagen allemaal hebben gedaan...
Stelletje viezerikken!
De afgelopen dagen waren vrij hectisch en ik zal niet proberen hier alles samen te vatten. Daar moeten jullie maar aan wennen want ik ga met Dianne hier natuurlijk geen avonden meer schrijvend in een cafe doorbrengen.
De oplettende lezer zal merken dat ik sinds Melaka heel wat kilometers heb afgelegd. Gisteren was een uitputtende dag van reizen. Een boot van Singapore naar Pulau Batam in Indonesië, een vlucht naar Jakarta en enkele uren daarna alweer een vlucht naar Yogyakarta. Gezien het feit dat we niks van dit avontuur vantevoren hadden geboekt, hebben we het nog verbazingwekkend makkelijk en goedkoop gedaan.
Maar laten we even een eindje terugdraaien. Op 1 april heb ik Dianne opgehaald van het vliegveld in Singapore, waar ik de dag daarvoor al was aangekomen. Na het inhalen van een flinke lading scrabble hebben we ons op Singapore gestort. Het is een hypermoderne, peperdure stad die erg Maleisisch aanvoelde (de Bahasa Malaysia is dan ook de voertaal). Op veel manieren vond ik het Kuala Lumpur in de overtreffende trap maar Singapore voelt iets levendiger aan. Voor een land dat zo dichtbevolkt is dat ze werkelijk alles op moeten stapelen, hebben de autoriteiten opvallend veel groen over weten te houden, waar je even aan de drukte kan ontsnappen. Daarbij is het nachtleven ook een stuk bruisender, want in Singapore zijn ze een stuk minder puriteins dan in Maleisië.
Dat zou je niet verwachten.
Singapore heeft een twijfelachtige reputatie opgebouwd als het gaat om strenge wetten. Nou valt dat de laatste jaren allemaal wel mee. Zo is het bezit en de consumptie van kauwgom in 2004 gelegaliseerd (al kun je voor de verkoop nog steeds gearresteerd worden). Maar gooi je de verpakking van datzelfde kauwgumpje op straat, dan staat je nog steeds een boete van 500 euro te wachten. "Singapore is a fine city", wordt er wel eens gezegd, waarbij het woord "fine" ook kan worden gelezen als "boete". Dat klinkt ernstig maar er zitten ook positieve kanten aan. Zo wordt het spugen op straat ook beboet. En in een stad die voor driekwart uit Chinezen bestaat (die graag uitgebreid van zich af mogen rochelen) is dat helemaal geen slecht idee.
Zonder problemen met de wet hebben we Singapore weer kunnen verlaten en inmiddels zitten we weer tot onze oksels in de armoede. Na de welvaart van Maleisië en de brandschone straten van Singapore is Yogyakarta wel weer even wennen maar de prijzen in hotels en restaurants zijn een hele troost. En in Indonesië word ik weer behandeld zoals het hoort: als een rockster. Vandaag heb ik in het Kraton, het paleis van de sultan van Yogyakarta, een kwartier lang handtekeningen staan uitdelen aan een groep geuniformeerde schoolkinderen. Ze waren van het platteland gekomen om iets te leren over hun geschiedenis maar vonden ons duidelijk veel interessanter. Ze wilden allemaal met ons op de foto en met hun mobiele telefoons probeerden ze ons te interviewen. Al met al hebben we nauwelijks iets van het paleis gezien. Nu had ik die bodyguard wel kunnen gebruiken die ik in Ho Chi Minh City eventjes had.
Nou mensen, mijn eega heeft zich inmiddels teruggetrokken naar bed en dat moest ik ook maar eens doen. Morgen staan we om half vijf op om de zonsopgang te zien bij Borobudur, een enorme boedhistische tempel die 1200 jaar geleden werd gebouwd. Het wordt wel eens het Angkor Wat van Indonesië genoemd en ik kijk er erg naar uit.
Tot snel!
Stelletje viezerikken!
De afgelopen dagen waren vrij hectisch en ik zal niet proberen hier alles samen te vatten. Daar moeten jullie maar aan wennen want ik ga met Dianne hier natuurlijk geen avonden meer schrijvend in een cafe doorbrengen.
De oplettende lezer zal merken dat ik sinds Melaka heel wat kilometers heb afgelegd. Gisteren was een uitputtende dag van reizen. Een boot van Singapore naar Pulau Batam in Indonesië, een vlucht naar Jakarta en enkele uren daarna alweer een vlucht naar Yogyakarta. Gezien het feit dat we niks van dit avontuur vantevoren hadden geboekt, hebben we het nog verbazingwekkend makkelijk en goedkoop gedaan.
Maar laten we even een eindje terugdraaien. Op 1 april heb ik Dianne opgehaald van het vliegveld in Singapore, waar ik de dag daarvoor al was aangekomen. Na het inhalen van een flinke lading scrabble hebben we ons op Singapore gestort. Het is een hypermoderne, peperdure stad die erg Maleisisch aanvoelde (de Bahasa Malaysia is dan ook de voertaal). Op veel manieren vond ik het Kuala Lumpur in de overtreffende trap maar Singapore voelt iets levendiger aan. Voor een land dat zo dichtbevolkt is dat ze werkelijk alles op moeten stapelen, hebben de autoriteiten opvallend veel groen over weten te houden, waar je even aan de drukte kan ontsnappen. Daarbij is het nachtleven ook een stuk bruisender, want in Singapore zijn ze een stuk minder puriteins dan in Maleisië.
Dat zou je niet verwachten.
Singapore heeft een twijfelachtige reputatie opgebouwd als het gaat om strenge wetten. Nou valt dat de laatste jaren allemaal wel mee. Zo is het bezit en de consumptie van kauwgom in 2004 gelegaliseerd (al kun je voor de verkoop nog steeds gearresteerd worden). Maar gooi je de verpakking van datzelfde kauwgumpje op straat, dan staat je nog steeds een boete van 500 euro te wachten. "Singapore is a fine city", wordt er wel eens gezegd, waarbij het woord "fine" ook kan worden gelezen als "boete". Dat klinkt ernstig maar er zitten ook positieve kanten aan. Zo wordt het spugen op straat ook beboet. En in een stad die voor driekwart uit Chinezen bestaat (die graag uitgebreid van zich af mogen rochelen) is dat helemaal geen slecht idee.
Zonder problemen met de wet hebben we Singapore weer kunnen verlaten en inmiddels zitten we weer tot onze oksels in de armoede. Na de welvaart van Maleisië en de brandschone straten van Singapore is Yogyakarta wel weer even wennen maar de prijzen in hotels en restaurants zijn een hele troost. En in Indonesië word ik weer behandeld zoals het hoort: als een rockster. Vandaag heb ik in het Kraton, het paleis van de sultan van Yogyakarta, een kwartier lang handtekeningen staan uitdelen aan een groep geuniformeerde schoolkinderen. Ze waren van het platteland gekomen om iets te leren over hun geschiedenis maar vonden ons duidelijk veel interessanter. Ze wilden allemaal met ons op de foto en met hun mobiele telefoons probeerden ze ons te interviewen. Al met al hebben we nauwelijks iets van het paleis gezien. Nu had ik die bodyguard wel kunnen gebruiken die ik in Ho Chi Minh City eventjes had.
Nou mensen, mijn eega heeft zich inmiddels teruggetrokken naar bed en dat moest ik ook maar eens doen. Morgen staan we om half vijf op om de zonsopgang te zien bij Borobudur, een enorme boedhistische tempel die 1200 jaar geleden werd gebouwd. Het wordt wel eens het Angkor Wat van Indonesië genoemd en ik kijk er erg naar uit.
Tot snel!
-
05 April 2007 - 16:01
Sandra En Marloes:
Hmmmm, minder verhalen..tja er zijn inderdaad meer belangerijke dingen in jouw leven. Wij passen ons wel aan hoor, misschien compenseren de foto's (Borobudur) het een beetje.
Veel plezier samen in ieder geval! -
05 April 2007 - 16:21
Ruben:
tango india mike, wanneer gaan wij weer eens scrabbelen? -
06 April 2007 - 11:44
Jos:
Hey Tim, leuk dat Dianne er nu ook is. Heel veel plezier samen. Groetjes Jos. -
06 April 2007 - 12:34
Gijz:
ik wist niet dat ze ook scrabble hadden in Singapore, lijkt me best lastig met al die Chinese tekens... -
08 April 2007 - 18:55
Sandra:
Hi Tim en Dianne,
Heel veel plezier met het samen reizen. Ben benieuwd naar de foto's. ;)
Groetjes Sandra. -
09 April 2007 - 17:18
Annegreet:
Hoi Tim!
Heb eindelijk weer puf om eens even weer te lezen wat jij zoal hebt meegemaakt! Het blijft boeiend!Leuk dat Dianne er nu ook is. Doe haar de groeten. Blijf schrijven!
Groeten Annegreet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
